De traan in de sterren
De nacht brak aan
Ze voelde de zonnestralen omlaag gaan
De sterren kwamen in de hemel te staan
En als je goed keek zag je de maan.
Ze staarde naar de mooie hemel die kwam
Daarvan had ze iets raars een dwang
Ze wist niet waarom ze het wilde
Ze voelde dat ze rilde
De sterren hielden haar in de gaten
Ze was helemaal verlaten
Niemand die naar haar opkeek
Terwijl ze toch zo gelukkig leek
Geen een traan ooit gelaten
Ze was zo gelukkig alleen
Je zult niet geloven dat ik dat meen
Maar ze keek nooit naar andere
Dan zal ze ook meteen veranderen
Als ze wist hoe alleen ze was
Dat was iets wat ze in de sterren las
Maar nu is ze een mooie ster
Die in de hemel hangt heel ver
Ze rust met een grote glimlach
Tot op de laatste dag
Emmy,