Laatste wake
Met morfine druppelen je gedachten weg,
vale vlekken op de gele huid vervagen
de menselijkheid die jij aan lijden geeft:
verdoofde pijn verschrikkelijk om dragen
Troost geboden door kleurloze baxters;
je dromen staan nu los van wat je lijkt,
de sonde sijpelt schaamteloos je vocht:
vergeefse trots nu het leven je ontwijkt
Ik wacht, een stille wake in halfduister,
luister naar gefluister van zieke lucht
met slepende zucht tot je laatste adem
je meevoert op je allerlaatste vlucht.
chocaatje: | Donderdag, november 24, 2005 10:53 |
WOW. Ik heb je lang niet gelezen. Erg mooi.liefs mieke |
|
Boudaatje: | Woensdag, november 09, 2005 21:57 |
Prachtige verwoording, herkenbaar maar dan door de bril van de zorgverlener. xxx Boud. |
|
Cora (zij): | Dinsdag, november 08, 2005 20:01 |
Mooie deze..... | |
soulsister: | Dinsdag, november 08, 2005 19:45 |
dit raakt me,heel mooi geschreven, liefs |
|
wijnand.: | Dinsdag, november 08, 2005 17:57 |
heel mooi | |
sunset: | Dinsdag, november 08, 2005 13:08 |
Hier word ik stil van. Prachtig rakend treffend neergezet. Mijn respect. Liefs, sunset |
|
Mathilde: | Dinsdag, november 08, 2005 12:22 |
dit is zo geweldig mooi, ingetogen.... gewoon kippenvel! liefs, mathilde |
|
kimW: | Dinsdag, november 08, 2005 11:11 |
brrrrr.... krijg het onnoemelijk koud! wel mooi geschreven |
|
unicornkim: | Dinsdag, november 08, 2005 09:46 |
Wauw wauw wauw.... schitterend mooi, diep rakende woorden in mooie woorden gegoten. liefs xxx |
|
Jan van Dord: | Dinsdag, november 08, 2005 07:49 |
Mooi gedicht! jan |
|
Bengelmans: | Dinsdag, november 08, 2005 07:01 |
mooie woorden in dit gedicht succes! groet bengelmans |
|
_Zonneschijn_: | Dinsdag, november 08, 2005 06:18 |
Fantastisch! Hier kan mijn gedicht niet tegen op denk ik! Liefs |
|
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 08 november 2005 | ||
Thema's: |