Toch is daar telkens nog die steek in mijn hart
oud zeer vermengd met heimwee
iedere keer als ik je lach hoor weerklinken
in de kamers van mijn hart
Ik ben niet verdrietig om vandaag
slechts om de herinneringen die zich tekenen
in de huid om je ogen
alle schittering is gedoofdMijn handen tasten naar gisteren
en voel hoe we daar verstrengelen
verlangend naar het verleden
om nog eenmaal onszelf te zijn
H.J.: | Dinsdag, november 08, 2005 03:59 |
haast tastbare heimwee. ik lees er een aantal van jou achter elkaar, wil ze niet graag missen. Kweet niet of er fictie bij zit maar jij kunt anders wel een dikke troostknufff gebruiken. als het wel fictie is laat ik de troost weg en blijft de knuffel. H.J. |
|
Mathilde: | Vrijdag, november 04, 2005 21:25 |
hier word ik even stil van... knuf, mathilde |
|
Jan van Dord: | Vrijdag, november 04, 2005 21:06 |
Mooi!! jan |
|
m@rcel: | Vrijdag, november 04, 2005 13:46 |
Heel mooi geschreven Renate Liefs m@rcel |
|
druppeltje: | Vrijdag, november 04, 2005 09:45 |
heel erg mooi neergezet liefs druppel |
|
switi lobi: | Vrijdag, november 04, 2005 08:55 |
Heel mooi....liefsliefs, fijne dag! switi lobi | |
Elze: | Vrijdag, november 04, 2005 03:03 |
prachtig Renata. laifs..elze |
|
Fata Morgana: | Vrijdag, november 04, 2005 01:25 |
Zo mooi verwoordt, handen die tasten naar gisteren, het terug grijpen naar dat wat is geweest en nog zo aanwezig is, liefs Fata. | |
wijnand.: | Vrijdag, november 04, 2005 01:08 |
prachtig | |
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 04 november 2005 | ||
Thema's: |