365 dagen geleden
en nog steeds
in mijn hart en hoofd aanwezig
alsof het gisteren was
Hij is als
een groot net,
dat mijn gedachte regelt
een bloedvatennet,
dat vanuit mijn hersenen
mijn lichaam van zíjn ideeën voorziet
een vangnet,
dat me al 365 dagen gevangen houdt...
dat steeds vaster wordt aangetrokken...
totdat ik ga stikken...
en er niets meer voor me over lijkt te blijven...
dan...
de gedachten...
die door mijn bloed, hersenen en lichaam stromen...
en me ten alle tijden...
aan hem doen denken!
ik kan alleen maar hopen
dat je uiteindelijk toch
uit mijn hart zal kruipen
het gaat misschien gemakkelijker
nu je het gebroken hebt…