De nacht was van zijde
je gleed tussen de schaduwen
alsof de aura van het maanlicht
je naar de zonsopgang droeg…
Hoelang de nacht ook leek
onzichtbaar werd het basalt
je onschuld flaneerde in stroken
dansend op duizenden sterren…
Kalverliefde schommelde
in onschuldige deiningen naar licht
kwetsbaar kringelde het verlangen
door prille traantjes van geluk…
Het glazen paleis in wolken
fragiele stapjes betaste de liefde
kleine barstjes verweerde het zicht
scherfjes bestrooide een weg naar volwassenheid…
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 31 oktober 2005 | ||
Thema's: |