Wanneer, nadenkend over mijn leven
ik berouw voel over mijn bestaan
huil om wat het leven me geeft
laat ik me overmand gaan
Logisch, zoals verdriet de overhand heeft
ik het allemaal niet meer zie
dat datgene zo immens van mij
is waar ik het meest van geniet
Tranen drogen zichzelf wanneer
ik realiseer wat het leven mij brengt
niets is mij meer waard dan hij
die mij genoegdoening schenkt
****************************************************
Uit de oude doos; een van mijn aller eerste gedichten. Mag dan niet een van mijn sterkste zijn, wilde hem toch delen!
****************************************************
chocaatje: | Maandag, oktober 31, 2005 10:02 |
IK ben blij dat je m wou delen ik vind hem wel mooi.Zit veel gevoel in.Liefs mieke | |
switi lobi: | Vrijdag, oktober 28, 2005 15:59 |
Een van de eerste of niet, ik vind het een sterk en prachtig gedicht......liefsliefs....switi lobi | |
Poohieke: | Donderdag, oktober 27, 2005 08:29 |
Bedankt voor je reactie op men gedicht. Voor één van de je eerste gedichten is deze toch wel enorm goed gelukt! Kvind het wonderlijk mooi geschreven. Knuf* Poohieke |
|
Mi Goedoe: | Donderdag, oktober 27, 2005 08:27 |
Ja ik vind het mooi voor een van je eerste.Goed hoor. Thanks voor jou reactie op mijn gedicht. liefs Mi Goedoe |
|
Lia : | Woensdag, oktober 26, 2005 23:38 |
voor een van de eersten een hele mooie...knuf.. | |
Panniek: | Woensdag, oktober 26, 2005 23:10 |
waarom niet sterk, hij is erg goed,! Kusj Panniek |
|
Auteur: Gert | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 26 oktober 2005 | ||
Thema's: |