Herfst, zomer of winter…
Het is herfst, maar ik verlang, naar de wintertijd
naar de witte sneeuw, strenge vorst,
en een slee, die van een heuvel afglijdt..
Ik verlang naar worst, naar koek en zopie op het ijs
er nu al aan denkend, ik lijk wel niet wijs…
Ik verlang naar een strenge winter, ik verlang naar plaatsen,
waar kinderen buiten in de sneeuw spelen, en op ijs zullen schaatsen.
Ik verlang naar sneeuwballen gooien, en echte sneeuwpret,
ik verlang naar erwtensoep, of naar stamppotbuffet…
Ik heb al gesteld, ik lijk wel niet wijs,
hoe kom ik aan het denken, aan sneeuwpret en ijs…
Is het misschien, dat ik zomer en winter bemin,
en niet van het grijze, der herfstbegin…
Ik leefde altijd al op toppen en dalen,
daarom zal zomer en winter, het goede in mij boven halen.
Ik houd van de heldere vriezende lucht, en een schijnende zon
ik houd van de natuur, en hoe alles begon…
Deze vreemde ode , aan de winter en de natuur,
stemt me vrolijk, al is het buiten s`winters soms guur…
Het maakt dat ik me prettig voel en blij.
het maakt dat ondanks de winter,
de (zomer)zon schijnt in mij…
John
Heel vreemd al zeg ik het zelf, je lijkt op deze manier
naar je eigen dood te verlangen…
Maar dat is het niet….