Liefste Jantje,
Ik wou je graag nog eens vertellen,
Hoe hard ik je nu eigenlijk mis.
Ik wil je zeggen, elke dag weer
Hoe hard het nu toch wennen is.
Ik was er niet, toen je vertrok
Maar toch ook bij je, in mijn hart.
Mijn dagen werden eenzaam en kil
En ik, ik bleef een tijd verward.
Je was mijn broertje, mijn lieve kat
Mijn dikke knuffel, mijn lieve schat.
Je bent nu dan wel heengegaan,
Maar heel erg ver ben je hier niet vandaan.
Elke keer de zon nu schijnt,
Voel ik je terug dicht bij mij
En elke regendruppel toont mijn verdriet
Maar de mooie herinnering, die maakt me blijā¦
Auteur: Yoke Penninckx | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 24 oktober 2005 | ||
Thema's: |