Ten tijden dat mijn gedachten
het nog eens waren over jou
en ik bestand was tegen
iedere vorm van kou
Ik zo kon genieten van
wandelingen langs het strand
ik blind was voor
de tekenen aan de wand
Ten tijden dat mijn gedachten
het nog eens waren over jou
ik nog geloofde dat ik
met je oud worden zou
Ik het normaal vond dat
je mij steeds zo bezeerde
ik nog dat naive sulletje was
dat nergens van leerde
Ten tijden dat mijn gedachten
het nog eens waren over jou
ik niets wilde weten van
vermoedens over ontrouw
Ik niet wilde toegeven aan
gevoelens van onzekerheid
Ten tijde van die gedachten
was ik mezelf totaal kwijt
Nu dat mijn gedachten
het eens zijn over mij
wil ik niets meer weten
van jou en je gedraai
Ga alsjeblieft een ander
met jouw scenario's vervelen
Onder mijn regie zul jij
nooit weer de hoofdrol spelen
Niniki: | Donderdag, oktober 20, 2005 11:08 |
Nou dit is wel duidelijk, maar het neemt niet weg dat het moeilijk voor je is. Knuffie Nini |
|
switi lobi: | Donderdag, oktober 20, 2005 09:27 |
Die zit! Krachtige woorden in een heel mooi gedicht...liefsliefs, fijne dag! Kus, switi lobi | |
chocaatje: | Donderdag, oktober 20, 2005 09:16 |
Naief mischien geweest, maar zeker geen sul. Liefde maakt blind he?? Dus de eerste periode zie je minder dan erna.Mooi geschreven.Erg eerlijk.Een fijne dag.Liefs mieke |
|
sunset: | Donderdag, oktober 20, 2005 09:03 |
Toppie! Liefs en fijne dagen, sunset |
|
psych: | Donderdag, oktober 20, 2005 08:06 |
heel sterk laifs |
|
Lia : | Donderdag, oktober 20, 2005 07:19 |
nah das duidelijk..knuf. | |