Ik wou je niet kwetsen
zeker niet laten wenen
maar het gebeurde van zelf.
Ik wist niet wat te doen!
Maar jij was weg,
weggelopen van mij!
Ik liep je wel achterna
maar die tranen op je wangen,
die zielige oogjes
konden me niet bedwingen.
Ik had het weer verpest.
Ik moest weg!
Of dood als je het zo wil noemen,
maar zelf de dood wil me niet!