Verloren en achtergelaten.
Je wilt niet eens meer met me praten.
Je bent weg uit me leven.
Ik had je nog zoveel te geven.
Ik wil je nog zo veel vertellen.
Maar ik mag je niet eens meer bellen.
Ik weet ik heb een fout begaan.
Ik heb me door mijn angsten laten lijden.
Ik kon me niet van mijn woede bevrijden.
Ik heb je voor het eerst uitgescholden.
Waar door je in de armen van die ander holde.
Ik weet dat we vaak onder ruzies lijden.
Maar gelukkig waren we beiden.
Ik smolt helemaal weg van je lag.
Nu mis ik je elke dag.
Ik heb me zelf een spiegel voor gehouden.
Nu weet ik waarom ik je niet vertrouwde.
Er waren zo veel verhalen.
Ik was te gebroken, om de waarheid te achterhalen.
Nu wil je mij niet geloven.
Maar dit is de waarheid, dat kan ik je beloven.
Al die verhalen, die jij niet verdiend.
Komen allemaal van je nieuwe vriend.
Als de waarheid zich heeft bewezen.
Zal ik nog steeds voor je wezen.
Ik was je altijd trouw.
En nog steeds, kan ik vol overgaven zeggen/
Ik..
Ik hou van jou