ik heb net het slechte nieuws gehoord.
het heeft een gaatje in me hart geboord.
eventjes leek de wereld stil te staan.
hoelang moet dit nog verder gaan?
ik wil haar gewoon nog een knuffel kunnen geven.
met haar nog mooie dingen beleven.
even dacht ik dat alle problemen voorbij waren.
maar die problemen kwamen zo weer aan varen.
de pijn in me hart om haar te verliezen.
het is niet als of je het zomaar weg kan niezen.
het zal nog een hele zware tijd gaan worden.
met harde kopjes, schotels en borden.
ik wil ze het lievste door de huiskamer schoppen.
weg moet die angst en die pijn.
waarom moet het leven altijd zo hard zijn?
ik kan haar echt niet missen.
ze weet wat ze op dit moment moet beslissen.
het doet me pijn.
om te bedenken straks niet meer bij haar te zijn.
het zit me deze dagen niet mee.
ik zit daar heel erg mee.
het worden voor haar pijnlijke en lange dagen.
maar niet alleen voor haar maar ook mijn dagen.
dagen van me leven.
die ik niet zo snel zal vergeten.
maar als je echt moet gaan.
blijf dan alsjeblieft in de hemel bestaan.
ik zal nooit vergeten de mooie en lieve jou.
weetje ik kan je niet missen ik hou van jou.