je bent schitterend in afwezigheid
in m'n gedachte mag je leven
en gedachte mag je sterven
als je hun vleugels maar laat,
vervliegen ze,
ver vliegen ze.
je mag bij me opkomen
en weer wegebben
als het tij,
in warme golven.
je mag naar me toe komen
op je witte paard, en weer weggaan.
maar je mag nooit,
nooit meer afstappen,
want ik ben zo schitterend in jou afwezigheid
MizzTeaQ: | Donderdag, oktober 13, 2005 10:03 |
Prachtig , balanceren op het randje tussen oneindigheid en de werkelijkheid. Mooi geschreven! Liefs , |
|
Auteur: R@uz | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 13 oktober 2005 | ||
Thema's: |