Kasteel van het onwetende
Open uw poorten voor
Wat nooit echt was, nooit gezien
Of door een sterveling gevoeld is
Kettingen zullen weer breken
Herinneringen zweren samen
In dat wat zij zullen wreken, en
Eens zal de vloek verdwenen zijn
Laat ons teruggaan naar de tijden
Dat men zag wie men kon zijn
Hun muziek kon achtervolgen
En een eigen spel ermee kon spelen
De noten die zich een weg banen
Door de weggenomen pijn
De schimmen van mijn krachten
Doen de muren breken, en
De onwetenheid zal vervliegen
Met het ruisen van mijn vleugels
Verleden, vergeet me niet
Maar de toekomst wacht op me
l33n: | Woensdag, oktober 12, 2005 21:15 |
wooow! :| die laatste 2 zinnen maken het inderdaad net ff af... egt super mooi gedaan weer meis, maja we zijn oowk ni anders van je gewent he... spluut, veel liefs leen |
|
Phoweyk: | Dinsdag, oktober 11, 2005 21:20 |
Wow Wauw So hee :). De laatste twee zinnen doen het 'm en zijn the finishing touch en, nou, deze is af, klaar en totaal goedgekeurd. :). |
|