Een drieluik.
de blues (1)
langzaam draalt hij
weer mijn ruggengraat
omhoog
blues
wel doorvoed
van zielenpuin
van het verleden
blues
verlangend
nestelend
in mijn wereld
blues
ik voel
vertrouwde intimiteit
… bijna.
****
*
****
de blues (2)
onverbeterlijk
betreedt hij
ruimte
blues
lokt
en charmeert
als wetende
blues
zijn zang
neemt voor zich in
elk temparement
blues
hij zoekt
mij te bekoren
… bijna.
****
*
****
de blues (3)
zijn klauwen
sieren
schouders
blues
melancholie
die helemaal
ontkleedt
blues
in elegie
verdronken
en vereend
de blues
zal ook eens mij
vervellen
… bijna.
**********
sunset 05-10-2005
**********
Annemieke van der Ven: | Woensdag, oktober 05, 2005 18:20 |
prachtig... Liefs Annemieke |
|
Mathilde: | Woensdag, oktober 05, 2005 17:18 |
..om in te kruipen.. zalig! de blues zijn echt iets voor de herfst! kus, mathilde |
|
Kuijlemans F.: | Woensdag, oktober 05, 2005 13:35 |
Blues in een regenton, langzaam plenst het water.. U brengt ideeen wen roept nieuwe woorden F. |
|
m@rcel: | Woensdag, oktober 05, 2005 13:12 |
heerlijke bluespoezie prachtig mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
switi lobi: | Woensdag, oktober 05, 2005 09:27 |
Tjeempie zeg! Ik ga met je mee tot de blue's ons helemaal te pakken hebben....liefsliefs, switi lobi | |
Sunflower Ria: | Woensdag, oktober 05, 2005 08:13 |
prachtig deze poezieblues echt mooi liefs en knuffelkusxxx warme Zonnegroet SunflowerRia |
|
~MeLoDy~: | Woensdag, oktober 05, 2005 08:01 |
heerlijk om de blues te kunnen dichten ): mooi !! gr. MeLoDy |
|