Aan hem leek het echt niet meer te liggen
het schrikbeeld dat vrolijk kuierde richting de hel
niemand die er naar om keek en verbaasd leek
alsof sterven in vlammen schering en inslag was
En route en de weg die kronkelde als een slangenkuil
vele vragen vuren af uit kinder kelen hese schreeuwen
niet zeggen te weten. of niet weten te zeggen.
ad hoc is het einde dichterbij dan waar we begonnen
Het is niet slechts de duisternis die ons beseffen doet
dat de glinstering de camouflage doet verbleken
Ook nog een uitgewrongen hoop dat op het droge ligt
en een spaarzame druppel aan de oppervlakte laat
kan haast niet zo zijn
dat we vertrekken uit
plaatsen waar we nog
niet aangekomen zijn
switi lobi: | Woensdag, oktober 05, 2005 11:09 |
Zie onder.....liefsliefs, switi lobi | |
K.Van Onderland: | Woensdag, oktober 05, 2005 09:05 |
Nou Han ... dit is sterk! Koningin Van Onderland |
|
Lia : | Woensdag, oktober 05, 2005 06:20 |
hartroerend mooi.. groetjes, Lia |
|
m@rcel: | Woensdag, oktober 05, 2005 00:42 |
stilmakend mooi Slaap lekker m@rcel |
|
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 oktober 2005 | ||
Thema's: |