In de ondeugd van een eik
in een zee van eikels
kraken mijn stappen
de eik speelt met mij
en beregent mijn hoofd
ik lach
en voel de herft
zijn takken wuiven
als vriendelijk draak
ik voel me thuis
in de natuur bij nacht
die me plaagt
in al haar pracht
dit is de wereld
die ik min
ik zou er kunnen lopen
tot het kraaien van dag begin
***Wim****
kimW: | Zaterdag, oktober 01, 2005 14:32 |
wat heb je toch met die eikels Wim??! hihihi kus! |
|
m@rcel: | Vrijdag, september 30, 2005 14:12 |
beeldend mooi geschreven heel mooi Liefs m@rcel |
|
Niniki: | Vrijdag, september 30, 2005 13:18 |
Nou als je 's nachts hier bent aanbeland, mag je wel aanbellen voor koffie, hoor. Knuffie Nini |
|
hiljaa: | Vrijdag, september 30, 2005 11:11 |
mooie gedichten weer vandaag! knufliefs--hiljaa-- |
|
remie: | Vrijdag, september 30, 2005 08:22 |
hihihihi eikels op je kop, maar goed dat hier geen kokosnoten groeien....liefs Remie | |
Lia : | Vrijdag, september 30, 2005 07:20 |
weer een beeldend gedicht.. mooi en graag gelezen meneer wolf.. | |
Tom de Vries: | Vrijdag, september 30, 2005 06:19 |
Echt mooi! | |
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 30 september 2005 | ||
Thema's: |