Het wordt verzwegen.
Het kan niet worden uitgesproken.
Het zit zo diep.
In het innerlijk van het uiterlijk.
Het wordt verzwegen door
angst van afwezigheid van datgene.
Datgene dat zo nodig is
om het te kunnen zeggen.
Het wordt verzwegen door
geklemde lippen,
geklemde gevoelens.
Zij wil zo graag maar toch ook weer niet.
Tenzij zij ook wel wilt.
Zij en zij naar wij?
Twijfeling maar toch zoveel hoop.
Door anderen die steunen.
De toekomst is er ook nog steeds.
Het wordt verzwegen door
afwezigheid van...
oprechte liefde?