Lach mijn kind,
Als je op een rijgedraad schommelt,
Wees zorgeloos en vrij
Want wanneer je valt,
zal ik er zijn
Om te dienen als matras
En je op te vangen als het moet
Wanneer ik ben heengegaan,
Mijn lief,
Wees dan even zorgeloos en vrij,
Het leven is te mooi en te kort
Wees altijd argeloos en even blij
Zonder angst om te vallen
Want wat gebroken is zal weer helen...
Eveline22: | Woensdag, september 21, 2005 00:31 |
wauw echt kippevel! zo mooi geschreven! | |
Mathilde: | Donderdag, september 15, 2005 22:16 |
was 't maar zo.... | |
t badeendje: | Donderdag, september 15, 2005 21:52 |
laat het hart van iemand die iets of iemand dierbaars heeft verloren helen en dan kan ik je gelijk geven. niet alles wat breekt zal weer helen, soms kan je het slechts lijmen om het beter te laten lijken. maar wel mooi geschreven, gegroet |
|
Mayadegeit: | Donderdag, september 15, 2005 21:41 |
Niet :( | |
Auteur: Writenote | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 15 september 2005 | ||
Thema's: |