Als iemand ooit in mijn gedichten bundel leest,
denkt vast wel eens wat was jij een beest.
Die gedichten over mijn vrienden,
waar we altijd mee lachten en grienden.
Ik ben zo blij dat we weg zijn gegaan,
lekker ver van alles vandaan.
Mijn rust hier zeker gevonden,
en zeker niet meer zo op gewonden.
De innerlijke rust nu van binnen,
dat ik de strijd toch mocht winnen.
Ik heb wel bijna alles verloren,
maar zeker opnieuw herboren.
Wat vrienden zijn weet ik nu wel,
in het begin dat we hier woonden ging vaak de bel.
Hetzelfde met de telefoon,
niet gaan, is nu heel gewoon.
Maar heb de moed nooit op gegeven,
het blijft me nu allemaal om het even.
Slapen doe ik hier als een beer,
soms ook echt in de weer.
Maar dat komt door mijn innerlijke rust,
s'nachts ben ik ook totaal uit geblust.
12 December 2000