vandaag dinsdag zit ik te denken
en kan maar aan 1 iemand denken
morgen kom ik hem weer tegen
eigenlijk kan ik er bijna niet meer tegen
iedere keer weer laat hij me alleen
dan ben ik helemaal alleen en kan ik nergens heen
ja alleen naar huis met een rot gevoel
en hij begrijpt echt niet wat ik bedoel
savonds als die mij thuis heeft afgezet
gaat die naar zijn vriendin en kruipt bij haar in bed
ik voel me zo genaaid kan er niet aan wennen
wil dat die mij kiest en mij gaat verwennen
want pas als hij het heeft uitgemaakt en met mij wil leven
dan pas kan ik me helemaal geven
tot die tijd doe ik niks en kan ik dat ook niet
hoop dat hij het nu ook eens inziet
dat ik zoveel om hem geef
en dat ik alleen maar voor hem leef.