Dag
Zacht en stil
mijn gesprek met de nacht
mijn huiver voor de dag
ik had me diep vertopt
in armen van het donker
lichtjes dwalen steeds om me heen
maar het voelt zo veilig
teruggetrokken alleen
je staart in verten
niemand die je ziet
je overdenkt je leven
en vraagt je zelf
waar heb ik te veel van mezelf gegeven
waar ontstonden de scheuren
hoe heeft het ooit kunnen gebeuren
een lichtje staat stil
wenst vriendelijk goede morgen
neemt even je hand
en brengt je terug uit dromenland
met een lach naar een nieuwe dag
***Wim****
kimW: | Zondag, september 11, 2005 17:01 |
... en zachtjes aan komt die heerlijke nacht Die ons brengt naar die mooie dag *knipoog* liefs, |
|
Lia : | Zondag, september 11, 2005 15:05 |
heerlijk ombuiging naar het positieve.. knuf.. | |
Tika: | Zondag, september 11, 2005 14:14 |
Lief gedicht. Mooi geschreven Dikke kus Tika |
|
Will Hanssen: | Zondag, september 11, 2005 14:11 |
Zie je Wim...het wordt altijd weer licht, hoe klein het lichtje ook begint. Prachtig geschreven dit gedicht. Liefs, Will |
|
m@rcel: | Zondag, september 11, 2005 14:10 |
heel,heel mooi Wim prachtig geschreven Knuff/liefs m@rcel |
|
Raira (Ria): | Zondag, september 11, 2005 14:02 |
en omarm dat lichtje maar laat het een leidraad zijn overwinning van het donker maakt het leven zoals het moet zijn liefs en fijne dag Ria |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 11 september 2005 | ||
Thema's: |