de weidsheid van het strand
zo leeg en rustig - kalm
mijn schoenen staan verloren
aan de duinrand
de wind vult ze snel, met zand
tussen mijn tenen kriebelt
water, zachtjes komen golven aanrollen
schelpen knerpen zacht
wanneer ze onder mijn voeten
- breken – bezwijken moeten
de wind blaast door mijn haren
terwijl het zout op mijn lippen
waait, hoor ik haar gieren
zand schuurt mijn gezicht
en ik sluit mijn ogen - dicht
Fri..: | Donderdag, september 08, 2005 18:06 |
ooh., geweldig gedicht dit! Hmm:) dit is nou genieten om te lezen Liefs. |
|
Marjolein.: | Donderdag, september 08, 2005 16:27 |
Mooi einde. Zo wil ik nu ook even mijn ogen sluiten en vliegen naar een land hier ver vandaan..zucht. Geen zorgen meer =) Liefs, Marjo. |
|
Auteur: ike | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 08 september 2005 | ||
Thema's: |