Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
haar blik
Haar blik staart oeverloos,
zonder begin of eind.
De ogen zijn dof en glansloos,
zodat de geest wegkwijnt.
Snakkend naar lucht,
van uitputting verstijft.
Niet één kleine zucht,
die haar verder drijft.
Het loodzware juk moet ze zelf dragen,
ze durft het aan niemand vragen.
De wangen bleek en aderloos,
het gezicht als steen zo broos,
uitgehouwen zonder gevoel,
als ijs zo koel.
Reacties op dit gedicht
claire vanfleteren vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Mayadegeit
:
Dinsdag, september 06, 2005 18:42
redelijk suggestief.. maar jouw interpretatie (zullen we maar zeggen ;) Kus.
Over dit gedicht
Auteur:
claire vanfleteren
Gecontroleerd door:
Sunflower
Gepubliceerd op:
06 september 2005
Thema's:
[Hoop]