Bij jouw heengaan
bleef ik even stilstaan
In die kilte
Van liefde en stilte
Een lege zaal
Geen bloem, geen pracht geen praal
Geen gekruiste
Terwijl mijn bloed bruiste
Wat volgt er nu
Op dit afscheidsmenu
Geen ter aarde
Slechts wat as als waarde
Geen souvenir
Tenzij een stuk papier
Als weggewiste
Opgebrande kiste