zoals bijna elke nacht zag ik je
spijtig genoeg weer in mijn droom
bijna in tranen werd ik wakker
het doet nog steeds immens zeer
ik krijg je gewoon niet uit mijn hoofd
en god, ik heb het al geprobeerd
ik zou je zo graag haten
k had het vroeger nooit geloofd
was ik maar niet zo koppig geweest
en gedacht ‘we raken toch nooit uiteen’
terwijl gooide ik m’n eigen ruiten in
en gedroeg me als een half beest
en dat tegenover het zonnetje van de klas
de allerliefste fantasie
mijn vleesgeworden droom
ik vergeef me nooit hoe ik was
_________________________________________
aan de grootste liefde uit mijn leven
ruthje, ik zal t me nooit vergeven