Laat mij verdrinken in uw grootsheid
en ten onder gaan in uw kracht
ik zal zweven over de schuimkoppen
en het zout zal mijn wonden niet deren
daar ik gevoelloos ben en mijn geest
verdoofd rust in uw schaduw
Neem mijn voetstappen en bepaal mijn weg
zoals uw ruisende golven
mijn schreeuw overheersen
en het geluid dragen naar de stilte
van het kabbelende water waar
mijn lichaam land kust
Irdana: | Vrijdag, augustus 26, 2005 23:47 |
ondanks verdriet een wonderbaarlijk mooi gedichtje met bewondering gelezen liefs Irdana |
|
Niniki: | Vrijdag, augustus 26, 2005 23:28 |
phoeeeee........mooi. knuffie Nini |
|
m@rcel: | Vrijdag, augustus 26, 2005 18:37 |
in stilte gelezen...schitterend Liefs m@rcel |
|
Raira (Ria): | Vrijdag, augustus 26, 2005 18:21 |
ik kan alleen maar stil mijn bewondering hier plaatsen ontroerend mooi liefs Ria |
|
psych: | Vrijdag, augustus 26, 2005 18:13 |
jeetje,,, wat prachtig liefs,,elze |
|
Just_Robin: | Vrijdag, augustus 26, 2005 18:03 |
In stilte gelezen.. Prachtig.. Liefs en knuf. |
|
Benjamin de Rooy: | Vrijdag, augustus 26, 2005 17:50 |
in stilte een knuffel... you know... | |
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 26 augustus 2005 | ||
Thema's: |