Woorden vliegen
me naar de keel
ze verstikken
in één keer wordt me
alles eventjes te veel
adem stokt,
mijn hart bonkt als een gek
t klamme zweet breekt uit
wat is er toch met me aan de hand
ik moet weg van deze plek
diep zuchtend overdenken
kan ik zo doorgaan
is dit werkelijk wat ik wil
tranen krijgen een zondvloed
ik laat ze rijkelijk gaan
en dan komt het mannetje
in mijn hoofd, van goede moed
hij fluistert lieve woorden
pak je wandelschoenen
ga lopen, dat doet je goed
als ik dan langs de IJssel loop
in de uiterwaarden
dan zie ik weer
hoe mooi alles werkelijk is
en kan “leven” weer aanvaarden
Irdana: | Woensdag, augustus 24, 2005 17:39 |
natuur kan je op bepaalde momenten in je leven heel veel rust en ontspanning aan je geven* een mooi verwoord gedicht zo juist van jou gelezen* liefs en woensdag groet irdana |
|
Lia : | Woensdag, augustus 24, 2005 17:01 |
heerlijk.. even de buitenlucht opsnuiven en genieten van het moois om je heen... | |
Cheeke: | Woensdag, augustus 24, 2005 16:15 |
Mooi en hoopgevend geschreven. Wat een beetje afleiding al niet kan doen. Liefs, Cheeke | |
Sifra.K: | Woensdag, augustus 24, 2005 15:01 |
Heel mooi, Kan je dat mannetje sommige dagen ook naar mij sturen ;) Liefs, Sifra |
|
hiljaa: | Woensdag, augustus 24, 2005 14:42 |
prachtige verwoording! knufliefs--hiljaa-- |
|
m@rcel: | Woensdag, augustus 24, 2005 12:37 |
heel mooi hoopvol overdenkend geschreven prachtig mooi Liefs m@rcel |
|
Niniki: | Woensdag, augustus 24, 2005 11:49 |
Hoop doet leven........vaak brengt de natuur het goede in ons naar boven. Knuffie Niniki |
|
kimW: | Woensdag, augustus 24, 2005 11:35 |
maar waarschijnlijk gaat het zo op papier makkelijker dan dat je voelt??? kimkus |
|
kimW: | Woensdag, augustus 24, 2005 11:34 |
nou, die ommeslag lukt je verrekte snel zeg!! poe...ik wou dat het bij mij zo makkelijk ging!! kk |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 24 augustus 2005 | ||
Thema's: |