In een labyrint.
Daar sta ik dan.
Moet ik links of rechts.
Wat is goed en wat is slecht.
Ik heb mn eigen weg gevolgd.
Dit was niet de goede weg.
Hopeloos verdwaald ben ik nu.
De schijnt door een kier in de wolken.
Maar grijs overheerst.
Ben benieuwd of het droog blijft.
Tot ik mn weg hieruit heb gevonden.
Hopeloos op zoek naar een kaart.
Die me vertelt hoe ik moet gaan.
Waar de obstakels liggen.
En wat de makkelijkste weg is.
Maar eingenlijk weet ik diep in mn hart.
Die kaart bestaat niet.
ring: | Zondag, augustus 21, 2005 23:03 |
je gevoel vertelt welke weg je in moet slaan,en de makkelijkste weg is niet altijd de juiste weg. Soms zijn obstakels nodig om er later profijt van te hebben. ik had ze in iedergeval niet willen missen. het heeft me heel veel gebracht. ik leef nu prettiger dan ooit...liefs je collega |
|
m@rcel: | Zondag, augustus 21, 2005 21:06 |
heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
mispoes: | Zondag, augustus 21, 2005 19:26 |
Ogen dicht, verstand op nul, kanalen van gevoel open en je zult de weg vinden! Liefs mispoes |
|
hiljaa: | Zondag, augustus 21, 2005 14:14 |
ja elzeke heeft gelijk! knufliefs--hiljaa-- |
|
psych: | Zondag, augustus 21, 2005 12:32 |
nee, de kaart ben jezelf,,,liefs elze |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: kitty23 | ||
Gepubliceerd op: 21 augustus 2005 | ||
Thema's: |