(LR) Niemand die me ziet
Jouw stem wordt meegevoerd,
door een zeebries die mijn wangen streelt
Kleurloos, uitzichtloos staar ik voor me
geen licht aan de horizon, de zon is ondergegaan
Nu alleen nog maanlicht en een zacht briesje
jouw stem, die nog altijd blijft weerklinken
De dingen die je zei, de harde verwijten,
Diamanten vallen weer op het rulle zand
Al het lang geleden leed over de jaren,
ik krimp ineen uit angst ervan en
proef het zout nog op mijn lippen
Niemand die me werkelijk ziet
Mensen denken me te zien lachen,
terwijl mijn wangen rood zien van tranen
Ze denken naar me te luisteren, me te verstaan
Maar waarom horen ze mij niet schreeuwen?
*Rachel*
17-08-2005
Bekende vreemdeling: | Zondag, september 11, 2005 12:17 |
Ook prachtig geschreven. Maar het is gewoon belangrijk open te zijn. Ga met iedereen die je vertrouwd een intieme band aan. Laat je innerlijk zien aan anderen, zo zullen ze je kunnen begrijpen en je kunnen helpen. Veel liefs, nog een cel van God |
|
Boudaatje: | Donderdag, augustus 18, 2005 19:40 |
Zo verdrietig gedicht,... Maar blijven schreeuwen, tot de juiste persoon je hoort. liefs boud. |
|
Eagle: | Woensdag, augustus 17, 2005 19:41 |
Heel mooi gedicht. Ik werd er een beetje stil van. Hopelijk hoort iemand je schreeuwen. Liefs XXX Eagle |
|
psych: | Woensdag, augustus 17, 2005 18:04 |
heerlijk gedicht, graag gelezen liefs,,elze |
|
Paul de Bruyn: | Woensdag, augustus 17, 2005 10:43 |
Mooi gedicht hoor, alleen tranen zijn van nature niet rood, 't beeld begrijp ik wel (heb 't zelf ook vaak gebruikt) maar ze zijn niet rood :) Succes Paul |
|
Green eyes: | Woensdag, augustus 17, 2005 01:59 |
Tja zo'n woorden kunnen in je gedachten blijven, succes & liefs |
|
Janette Scharenborg: | Dinsdag, augustus 16, 2005 22:19 |
Heel mooi rachel, veel succes met LR/ en als je schreeuw wordt niet gehoord, moet je veel harder gaan schreeuwen. Veel liefs Mama | |
Lia : | Dinsdag, augustus 16, 2005 21:14 |
heel mooi...en natuurlijk veel succes.. knuf,Lia | |
Dirk Hermans: | Dinsdag, augustus 16, 2005 19:51 |
gevoelig geschreven zeer mooi liefs Dirk |
|
m@rcel: | Dinsdag, augustus 16, 2005 18:40 |
ontroerend mooi geschreven Rachel prachtig gedaan Knuff/liefs m@rcel |
|
wijnand.: | Dinsdag, augustus 16, 2005 17:26 |
het verdriet prachtig beschreven | |
Innerchild: | Dinsdag, augustus 16, 2005 16:49 |
Waarom zien mensen ons schreeuwen niet ? ... misschien omdat we het niet kunnen of willen laten zien ... bang voor het oordeel dat misschien volgt ... maar het hoeft niet altijd zo te zijn ! Graag gelezen / Innerchild |
|
Monique de Boer: | Dinsdag, augustus 16, 2005 16:42 |
Herkenbaar, goed geschreven...! Mooi..echt heel mooi Liefs, Monique P.s. veel succes vandaag/morgen! |
|
Marjolein.: | Dinsdag, augustus 16, 2005 16:31 |
Mooi hoor, meid. Succes. Liefs, Marjo. |
|
Riann: | Dinsdag, augustus 16, 2005 16:11 |
Heel mooi meid En succes vandaag knuff |
|
black cat: | Dinsdag, augustus 16, 2005 16:11 |
schitterend,de stilte overheerst nu bij mij. Succes, Liefs, dieuwy |
|
Just_Robin: | Dinsdag, augustus 16, 2005 15:29 |
Prachtig Rach, heel graag gelezen. Succes en liefs! |
|
Rani: | Dinsdag, augustus 16, 2005 14:45 |
ontroerend |
|
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 16 augustus 2005 | ||
Thema's: |