ik zit hier helemaal alleen
eindelijk alleen
het was lang gelden
dat ik alleen was
ik zit daar alleen
en wil met je praten
hoe kan ik je berijken
als het al kan
ik kijk naar je foto
herinneringen komen
ik kan niet stoppen
te denken aan jou
ik ga naar mijn kamer
je foto bij me
in een medalion
die ik van mijn vader heb
het is donker
en ik ben alleen
zou je kunnen komen
heel even maar
ik wil je iets zeggen
mijn excusses
ik wil je iets vragen
kan dat ajb
gulikkig daar ben je
nooit gedacht dat het kon
geef me je hand
dan pak ik de joue
ik voel je hand
maar kan hem niet
niet aanraken
leegte
draaiend
bewegen
heen en weer
dat is hoe ik me nu voel
-dit heb ik geschreven toen ik helemaal over stuur was na het overlijden van iemand die ik ken. ik wou heel graag nog een keer met hem willen praten, en heb dat voor mijn gevoel ook gedaan. graag wou ik 'm ook nog voelen, maar dat kon niet, ik kon zijn hand alleen in gedachten zien.-