Bebost gebied, grijze lucht en vochtig koud
doorboord de kille adem mijn longen
Amper kunnen ademen, snakkend naar lucht
en doorweekt moet ik door
Vies besmeurt met drap en oude bladeren
over een glibberige zandpad
Duister blik op mijn gezicht,
doordrongen van kou en regen, ijzig gesteld
Lopend met een blik op oneindig in de hoop
het licht te kunnen zien
Vastberaden en doorstappend breekt me
de valkuil op, ik struikel
Een zwarte smurrie in mijn gezicht
woest gebroken op te willen geven
Sta ik op en loop met stevige passen door
om er niet onderdoor te gaan
Ik loop door met lichtelijke hoop in de schoenen
Auteur: Angel_eye | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 15 augustus 2005 | ||
Thema's: |