Alles gaat kapot…
Mijn tranen worden ijsvlokjes
van mijn koude lichaam..
Mijn hoofd valt naar beneden,
als een steen in de diepte…
Mijn handen laten alles los
zoals zand dat door m’n vingers glijdt
Mijn knieën zakken door,
als een stokje dat breekt…
Mijn buik doet pijn,
alsof er iemand heeft ingeschopt.
Mijn haar hangt plakkerig om me heen,
als een druipend ijsje…
Mijn hoofd valt neer op een steen
en klinkt als een druppel in het water..
Maar mijn ogen…Die zijn open…
Zo open als jouw hart.
Mijn ogen staren jou na…
Jij, die alles van me weet,
Jij gaat weg…
Alles gaat kapot…
Totdat jij je omdraait…
Jij, met je lieve lach,
jij met je lieve ogen,
jij lacht, jij zwaait.
Ik sluit mijn ogen.
Die lach is voor altijd bij mij.
Die lach zie ik nooit weer…
Die lach van jou,
is zo hemels,
dat ik hem nooit vergeet…
Jij, met je lieve lach…