voel ik me dood
ik voel me dood
verlaten op het strand van emoties
zijn de golven reeds verdwenen
en alles is in spoed verdampt
huil ik vele tranen zoet
en schreeuw ik fluisterend
als de zon 's nachts schijnt
stik ik om te ademenen
huilend dat ik kan lachen
ik ben niets meer dan leeg
schuldig bevonden door een jury
van een hart, hoofd en emoties diep
aan misdaden die niet de mijne waren
sluit ik mijn ogen als om te zien
alles behalve de wereld, mijn herinnering
overal geprojecteerd als in mijn laatste dagen
huil ik om de wolkenvader, nooit bij mij bekend
bid ik tot een aarde, die mijn moeder eens was
nu ben ik alleen en voel me immers dood
verlaten op het strand van emoties
zijn de golven reeds verdwenen
en alles is in spoed verdampt
huil ik vele tranen zoet
en schreeuw ik fluisterend
als de zon 's nachts schijnt
stik ik om te ademenen
huilend dat ik kan lachen
ik ben niets meer dan leeg
schuldig bevonden door een jury
van een hart, hoofd en emoties diep
aan misdaden die niet de mijne waren
sluit ik mijn ogen als om te zien
alles behalve de wereld, mijn herinnering
overal geprojecteerd als in mijn laatste dagen
huil ik om de wolkenvader, nooit bij mij bekend
bid ik tot een aarde, die mijn moeder eens was
nu ben ik alleen en voel me immers dood
Reacties op dit gedicht
| **a girl**: | Zaterdag, augustus 06, 2005 16:30 |
| deze vind ik ook heel erg mooi geschreven wel droevig, veel sterkte liefs |
|
| Marjolein.: | Donderdag, augustus 04, 2005 16:52 |
| Meis, niet te negatief worden , he? Soms gaat het nou eenmaal minder. Ik hoop dat je nog een fijne vakantie hebt. Liefs en knuf, Marjo. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: darkened_star | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||