Aan allen over heel de wereld die hun dierbaren
zijn kwijtgespeeld
vraag ik even een momentje naar de sterren te staren
zodat het verdriet wordt verdeeld
Iedere ster is een persoon
dat waakt over hen die hen dierbaar waren
ze glinsteren helder en schoon
en proberen jullie een beetje te bedaren
Zij die zijn gegaan
zijn er nog in jullie hart
ergens blijven ze voortbestaan
alleen namen zij al een nieuwe start
Ooit zie je hen weer
in de hemel waar die ook mag zijn
bekijk de sterren gauw nog een keer
zo krijg je een gevoel heel fijn
Voel de wind door je haren gaan
en luister naar wat hij je verteld
en als je hem niet kan verstaan
wees dan niet teleurgesteld
Want de natuur is leven
en wat je voelt is echt
het kan je hoop en moed geven
zodat je langzaam weer vecht
Als je ooit iemand verloren bent
mag je treuren
of je die persoon al dan niet goed kent
maar je mag het niet heel je leven mee sleuren
Dat wordt veel te zwaar om dragen
want hoe ouder je wordt, hoe meer dierbaren je kwijt raakt
hoe dat komt mag je niet vragen
het is gewoon de bedoeling dat men er alsnog het beste van maakt
Sluit nu die personen in je hartje van binnen
en laat gerust af en toe een traan
blijf ze maar beminnen
het verdriet zal verzachten maar niet overgaan
Tijd leert je ermee om te kunnen gaan
zodat het makkelijker om dragen is
en dan plots kan je alles weer aan
en is er nog heel af en toe dat beetje gemis