Op al naar de zeven honderd gedichten
Moest het thans bij jou in het honderd lopen
Daar waar ik elke dag mijn hart kon lichten
Door er een verhaaltje bij op te hopen
Ik wist niet meer waar mij naar toe te richten
Alsof ik nu eerst mijn ziel moest verkopen
Bij het vervullen van enkele plichten
Zo blijkt uw website voor mij verlopen
Maar al kwam er uit duizenden gezichten
Slechts nog maar eentje naar mij toe gekropen
Is dit reden genoeg om niet te zwichten
En kan ik niet jagen dan zal ik stropen
Met pijn in het hart, met stramme gewrichten
Zal ik eens nuchter dan weer eens bezopen
Jullie toch blijven loven of betichten
Al moet ik het met mijn leven bekopen