Wees niet bang
wanneer ik je mijn hand aanbied
en de avond spreekt zo zacht
dat het fluisteren werd
Keer je maar van mij af
als angst leesbaar blijft
nee wandelen door het hart
blijft liefdesspel
En de vogels vlogen weg
naar bomen die stonden
in het land
waar de aanbrekende dag
Dat verborg
dat leesbaar is gebleven
in onze eigen ik
Willemijn V.: | Dinsdag, juli 19, 2005 14:37 |
Wat een prachtgedicht! Liefs, Willemijn |
|
kimW: | Dinsdag, juli 19, 2005 14:23 |
... goed man!... kimkus |
|
Paul de Bruyn: | Dinsdag, juli 19, 2005 07:50 |
"en de avond spreekt zo zacht dat het fluisteren werd " Geweldige zin... liefs |
|
Renate-td-: | Dinsdag, juli 19, 2005 00:32 |
Mooi Wijnand. Liefs Renate |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 19 juli 2005 | ||
Thema's: |