Op weg...
Ik wandel het pad
in het bos van berusting
dat door tot de boom
van belevingen gaat
ik luister het lied
van de wind van vertroosting
die zingt tot de klok
van bemoediging slaat.
Ik rust in de wei
van verkwikking van krachten
die geurt naar de bloem
van genezing en moed
ik was mij het water
in het meer van verschoning
van binnen en buiten,
dat doet mij wel goed.
Ik ga voort langs de weg
van de hoop en liefde
sla af op het pad
van de troost voor verdriet..
Maar toch blijft de zucht
van de wanhoop en twijfel,
ik kijk naar de lucht
van verruiming en tijd;
ik drenk mij de bron
van geluk en van vriendschap:
ik weet dat de liefde
mijn leven verblijdt!