Hij sprak, en ik luisterde.
Hij gaf en ik zweeg.
Het laat hem koud,
dat ik nu wankel
Omdat ik nog zóveel van hem houd..
Hij gaf me wat ruimte.
Hij luisterde en ik zweeg.
Niet aan zien komen,
nu glijd ik terug
In mijn oude eenzame dromen..
Hij was geen medicijn.
Hij wil me niets meer geven.
En ik ervaar nu opnieuw de pijn,
Van mijn oude leven..