MIjn oude vriendin weer teruggevonden.
Voelt nog raar,nog vreemd ik ben verwonderd.
Maar toch voelt het als vanouds,alsof ze nooit is weggeweest.
Haar brieven,haar stem,haar lach.
Ze zijn hetzelfde gebleven.
Maar toch zijn we zes jaar verder in dit leven.
Getrouwd,net moeder van haar eerste kind.
Iets wat ik ontzettend leuk voor haar vind.
Langzamerhand ga ik weer deel van haar leven meemaken.
Terwijl ik een andere vriendin zal kwijtraken.
Zij kost mij teveel energie, en ik krijg er te weinig voor terug.
Ze accepteer me niet zoals ik ben en dat doet mij veel verdriet,nee zo'n vriendin wil ik niet.
Maar mijn beste vriendin van de middelbare school heb ik weer terug.
Zes jaar geleden dat ik haar zag,wat gaat de tijd ook vlug