Geef mij maar het allerdaagse
Ik heb in zonnige weiden gestaan
Het gras horen groeien in mijn dromen
De horizon zien lonken, naar zee gegaan
Ik heb sterren laten komen
Bewonderd de gouden gloed van graan
De maan zijn brons oppoetsen laten
De zon nog nooit zo mooi zien staan
Maar de mooiste schittering had ik pas in de gaten
Toen mijn ogen op jou vielen
bij het wakker worden in de
werkelijkheid.
Geef mij maar
het allerdaagse, lieve meid
willem
psych: | Dinsdag, juli 12, 2005 16:04 |
zonder pracht en praal, gewoon puur natuur zo is dat liefs elze |
|
m@rcel: | Dinsdag, juli 12, 2005 13:36 |
Prachtig liefdevol mooi gr, m@rcel |
|
Niniki: | Dinsdag, juli 12, 2005 12:15 |
Ach lief en bewonderend........ knuffie Niniki |
|
hiljaa: | Dinsdag, juli 12, 2005 08:36 |
mooie poeezie! knufliefs--hiljaa-- |
|
sunset: | Dinsdag, juli 12, 2005 08:10 |
Wohw! Voelbare liefdevolle verwoording. Heerlijk. Liefs en geniet / sunset |
|
Lia : | Dinsdag, juli 12, 2005 08:03 |
echt kei en kei lief.. maar dat je een lieverd was is algemeen bekend.. knuf, ook voor jouw liefste.. Lia |
|
Annemieke van der Ven: | Dinsdag, juli 12, 2005 07:32 |
Lekker wakker worden zo ... liefs Annemieke |
|