Lang geleden in vervlogen tijden
Bekentenis van het duister
Stalen dromen vernietigden liefde
Koelbloedig vermoorde je mij met je hart
Mij verdorven achterlatend
Badend in mijn eigen grief
Nuchter liep ik door
Tot in donkere wouden
Van angst en van spijt
Nestelend tussen gevallen bladeren
Takken wuifden weg mijn haat
En speelden mijn gevoelens weg
Machteloos keek ik hoe mijn lach
Mijn gezicht betraand achterliet
Begraven onder zwarte aarde
Liggen nu mijn hart en ziel
Ruisend blaast de wind door mijn lichaam
Onnodig fluisterend dat mijn leven
Totaal geen nut heeft gehad
horse_lover : | Zondag, juli 10, 2005 20:39 |
wow vet mooi echt een supergedicht |
|
Fainthearted: | Zondag, juli 10, 2005 19:18 |
ik haat je | |
Angel of Death: | Zondag, juli 10, 2005 18:25 |
Wow hijs vet mooi! Niet zeggen dat je een nieuw gedicht hebt he :@ Maarja...er zit een SPELFOUT in hahaha! Het moet zijn: "Koelbloedig vermoordde (!) je mij met je hart." liiiiiil |
|
Auteur: -Tamara- | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 10 juli 2005 | ||
Thema's: |