Ik denk rots. Ik voel koude rillingen
tegen mijn klippen botsen. Ik denk
de branding die mijn lippen blust.
- geruisloze omarming tussen twee stranden -
Ik berg het zand en verleid
een albatros tot mij zijn.
Ik ben wit en waak over
het zout dat met je ogen speelt.
hebus: | Woensdag, juli 06, 2005 13:47 |
knappe zeebeelden. het zilt van de zee hoor je al lezend. graag luister ik naar je golven. |
|
Fri..: | Woensdag, juli 06, 2005 01:26 |
Schitterend, geweldig poëtisch en met weinig woorden zo een sfeer neer gezet.. top Liefs, Fri |
|
Renate-td-: | Woensdag, juli 06, 2005 01:02 |
Ik las dit, en nog een keer, en met steeds meer verwondering.. wat ontzettend mooi dit. | |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 06 juli 2005 | ||
Thema's: |