In het midden van de straat, zie ik een meisje staan.
Ze heeft geen idee, welke kant ze op moet gaan.
Ze heeft 2 keuzes, ze kan verder maar ook terug.
Dit laatste zou ze het liefste doen, de tijd gaat ook zo vlug.
Voor haar staat een jongen, hij roept haar bij haar naam.
Het lijkt wel of ze op gesloten zit, achter een gesloten raam.
De jongen steekt zijn armen uit, en zij wil naar hem toe.
Ze probeert te lopen, maar haar benen zijn te moe.
Hij steekt zijn hand uit, en zij wil hem pakken.
Haar arm is te zwaar en ze moet hem laten zakken.
De lieve ogen van de jongen, kijken haar vragend aan.
Een traan rolt over zijn wang, ze heeft hem pijn gedaan.
Snel draait ze zich om, en ziet iets wat ze nooit eerder zag.
De wereld lacht haar toe, met een brede lach.
Voor haar ligt haar toekomst, open en breed.
Hij nodigt haar uit, en ze krijgt het heet.
De jongen staat nog achter haar, maar ziet dit alles niet.
Het enige dat in zijn ogen staat, is een hele hoop verdriet.
Dit is dus mijn toekomst, denkt het meisje blij.
Dit is dus allemaal, helemaal van mij!
Dan denkt ze aan de jongen, en zijn bedroefde gezicht.
Ze draait zich om, en ziet de jongen staan in een vreemd blauw licht.
Ze ziet zich zelf naast hem staan, maar dit beeld benauwd haar.
Ze zitten zo aan elkaar vast, zoals ze staan daar.
Al haar vrijheid, in een klap weg.
Dit is niet wat ze wil, dit is gewoon dikke pech.
Ze voelt zich bij hem opgesloten, en rent bij hem vandaan.
Ze wil de weide wereld in, maar blijft nog even staan.
Ze roept: ik ben nog zo jong, en hem geen tijd om stil te blijven staan.
Ik wil nog zoveel doen, ik moet nu echt gaan.
Dan steekt ze haar armen uit, en de jongen rent naar haar toe.
Hij kan het wel, zijn benen zijn niet te moe.
Bij haar aangekomen, omhelst hij haar.
Niet meer dan een paar tellen, dan is het klaar.
Ze pakt zijn hand, en rent de toekomst tegemoet.
Samen rennen ze verder, vol goede moed.
Ieder gaar zijn eigen weg, maar ze komen elkaar nog dikwijls tegen.
Soms in de disco, soms op straat in de regen.
Ze blijven vrienden, voor de rest van hun leven
En misschien zullen ze ooit wel, samen een heel groot feest geven…