en zij
geslonken zijn de pijnen
verdronken het verdriet
soms zijn er nog de tranen
niemand die ze ziet
verborgen in mijn hoofd
weggestopt in mijn geest
niemand zal ooit echt weten
hoe het voor mij is geweest
ik was nog maar een kind
en nu ben ik groot
ik leef en ik probeer te genieten
en zijā¦.zij zijn dood
Fortune: | Zaterdag, juli 02, 2005 17:02 |
dat einde is erg krachtig en rakend.. Indrukwekkend gedicht.. liefs, Samantha |
|
m@rcel: | Zaterdag, juli 02, 2005 12:20 |
Wat een pracht rakend gedicht Lia heel mooi neergezet. Liefs en knuff, m@rcel |
|
Niniki: | Zaterdag, juli 02, 2005 11:44 |
Dit is zeker rakend..... knuffie Niniki |
|
Raira (Ria): | Zaterdag, juli 02, 2005 10:52 |
raken weer Lia een dikke knuffel van mij liefs Ria |
|
Raira (Ria): | Zaterdag, juli 02, 2005 10:52 |
(rakend) staat er | |
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, juli 02, 2005 09:51 |
Intens... Liefs Annemieke |
|
psych: | Zaterdag, juli 02, 2005 09:05 |
prachtig neergezet |
|
Klaes: | Zaterdag, juli 02, 2005 07:57 |
Poetisch mooi, Groet/Klaes |
|
switi lobi: | Zaterdag, juli 02, 2005 00:39 |
Indringend geschreven, zoveel pijn erin.... Welterusten, liefsliefs en een dikke kus, switi lobi |
|
Rien de Heer: | Zaterdag, juli 02, 2005 00:08 |
Jij weet het en anderen weten het een beetje dus samen weten we veel.... Groetjes en trusten, Rien. |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 02 juli 2005 | ||
Thema's: |