Ik wil dit niet voelen,
ik wil niet zo zijn.
"Ik hou van hem, alleen van hem",
dat dacht ik altijd...
Maar nu, wat moet ik nu?
Ik wil dit niet voelen,
ik wil niet zo zijn.
Ik hou van hem, maar ook van jou,
ook van jou, wat moet ik nou?
Ik wil dit niet voelen,
ik wil niet zo zijn.
Ik wil van hem houden, alleen van hem.
Maar telkens ben jij er ook,
jij met je lieve lach,
jij met je lieve ogen...
Maar ook jij met je rotopmerkingen
en jij met je egoistische gedrag.
Maar ik weet, dat het een masker is,
ik ken je ware 'ik'
en zodra die naar boven komt,
hou ik van jou.
Ik wil dit niet voelen,
ik wil niet zo zijn.
Ik wil van hem houden,
van hem zijn,
maar soms...
wil ik ook van jou houden,
ook van jou zijn,
en dan voel ik me schuldig.
Schuldig tegenover hem,
schuldig tegenover jou,
want ik hou van hem
en hoor bij hem...
Kan ik van jullie beiden houden?
van jullie allebei zijn?
Wat moet ik nou?