Pruilend schopte ze tegen wat kiezels
Of het was een witte loper van vermorzeld grint
Dat kind wat blèrend zonder schoenen door de straten trok
Steeds harder huilend..
Schokkend trillend grote oceanen vol
Van tranen zweeg.
Ieder hoekje keerde en elk portiek vervloekte
Angstvallig over schouders keek
Het gezicht verborgen in een kleur zo bleek
De sleutelbeenderen goed zichtbaar
In een half open blousje waar de knopen van ontbraken
Slaapwandelend het ochtendbraken
Nakend hand in hand het krullen
Van een goed gevulde bovenlip
Onder de lakens van een nieuwe zomer
Een bammetje kon smeren
Wat de wereld wel niet zou begeren..
Hoe het bloembed goed verborgen bleef
Door harde handen Hemelhoge muren
Het kon haar allemaal gestolen zijn..
(zolang de Liefde maar zou duren)
milamber: | Zaterdag, juni 25, 2005 12:20 |
zo, ff wat anders dan ik van je gewend ben =) maar er zeker niet minder om. Erg rakende verwoording, een prachtig gedicht groetjes kerwin |
|
sunset: | Zaterdag, juni 25, 2005 10:32 |
Prachtvolle verwoording weer. Met een hemels heerlijke conclusie. Liefs / sunset |
|
MayadeBij: | Zaterdag, juni 25, 2005 10:02 |
Aha!Erlebnis.. nevermind.. | |
Auteur: who cares | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 25 juni 2005 | ||
Thema's: |