Mijn gezicht vertrokken
in een scheef grimas
dat ergens
en heel misschien
aan een glimlach doet denkenMijn ogen doen al tijden
niet meer mee aan huichelarij
teveel zijn er
-voor mij nu goed-
toch nog blind voor
Ik voel mijn hart
aarzelend het bloed rondpompen
zich afvragend of het nog zin heeft
elke spier verzet zich
tegen de volgende dagEn waarom blijf ik proberen
wie heeft ooit beweerd
dat dit als toneelspel is
en wie zei dat toneelspel
kinderspel is?
sergev2005: | Zaterdag, juni 11, 2005 17:40 |
Als er mensen zijn die je doen lijden, denk dan aan anderen in toekomstige tijden, zie liever een beetje slecht in iedereen dan het goede in geen één. Voel met jou mee, en met dit zeer mooi gedicht. Al heb ik het je al gezegd , denk ik, ik kan zo geen droef gedicht associeren met jouw lach. Knufliefs, Serge |
|
sunset: | Zaterdag, juni 11, 2005 10:17 |
Ik. Want niets is zo gemakkelijk om te 'spelen'. En leven is - gelukkig -- zoveel meer. En inderdaad, moeilijker. Maar de beloning is dan ook evenredig. Liefs en knuf / sunset |
|
Nemesis: | Zaterdag, juni 11, 2005 08:27 |
Hoe wonderlijk mooi dit ook geschreven mag zijn (zie de reacties hieronder die zich wederom in grote getale onder uw gedicht hebben gevonden), het onderwerp is pijnlijk en zeker alledaags. Maar dit is één van de dingen waar we wel zelf wat aan kunnen doen. Hoe? Door het als dichters te relativeren en relateren aan onze werkelijkheid. (en dat door elkaar schudden; ga je gang hoor) Liefs, met een scheefgetrokken glimlach, |
|
psych: | Zaterdag, juni 11, 2005 08:08 |
nee niemand zegt ,, liefs elze |
|
Rien de Heer: | Zaterdag, juni 11, 2005 06:30 |
Niemand toch..elke toneelspeler valt ooit eens door de mand.... Groetjes, Rien. |
|
Niniki: | Zaterdag, juni 11, 2005 03:08 |
Ja, het is eigenlijk heel triest dat we voelen dat we een masker nodig hebben, jammer. Geweldig verwoord. Knuffie Niniki |
|
Benjamin de Rooy: | Zaterdag, juni 11, 2005 01:06 |
schitterend... laat dat toneelspel maar vallen meis, je bent zelf veel beter als dat je iemand anders speelt :) knuffel, Ben |
|
m@rcel: | Zaterdag, juni 11, 2005 00:28 |
Droef, maar toch zeer prachtig slaap lekker Liefs m@rcel |
|
christina: | Zaterdag, juni 11, 2005 00:21 |
en met prachtig bedoel ik in ook al is het wat droevig |
|
christina: | Zaterdag, juni 11, 2005 00:20 |
ik lees je altijd nou altijd nee heel vaak en dacht nu moet ik toch mijn naam zetten onder dit prachtige dichtwerk knuffie christa :) |
|
Innerchild: | Zaterdag, juni 11, 2005 00:18 |
ik in ieder geval niet, Renate ... soms is het leven even (te) zwaar en zie plots heel duidelijk in welke poppenkast we zelf meespelen ... dan is het tijd om even stil te blijven staan ... Liefs / Innerchild |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 11 juni 2005 | ||
Thema's: |