Ik heb er lang gezeten
in een diep zwart dal
pijn voelde ik niet meer
niets van dat al
Ik wou daar blijven
nooit meer weg
ik wou de strijd staken
gewoon weg
toen ik had besloten
om te gaan
kwam er van binnen
een klein stemmetje aan
Vecht nog 1 keer
met al je kracht
ga voor jezelf
dat word nu van je verwacht
Vanaf dat moment
dat ik met veel moeite ben gaan staan
heb ik een lange reis moeten ondergaan
die reis was moeilijk, zwaar
ik dacht vaak, ik speel het nooit klaar
ik viel veel, maar ging toch steeds weer staan
ik begon aan de klim uit het dal
maar viel vaak terug
ik bleef knokken
ik rechte mijn rug
ik ben nu bijna aan het eind
ik zie weer de kleuren
maar ik weet, er moeten nog wel dingen gebeuren
soms zie ik het even niet meer zitten
dan kan ik het even niet meer aan
maar dan in de verte
zie ik haar staan
Zij wenkt naar mij
vanuit de rand van het dal
ze zegt, kop op joh
je kan het wel!
dus blijf ik nooit lang zitten
en sta weer op
ga ik verder met knokken
ik geef nu, niet meer op
Ik ben er bijna
het voel fijn
om het zwarte dal te verlaten
en weer bijna in de wereld te zijn.