Ik laat je nooit gaan.
Ik dacht dat ik nooit meer het geluk zou kunnen vinden.
Dat ik me nooit meer zou kunnen binden.
Dat er geen 1 man meer op de wereld er voor mij zou willen zijn.
Maar toen kwam jij,en het klinkt standaard.. maar ik voelde me zo fijn.
Verliefd werd ik op je,ECHT verliefd... tot over mn oren!
Steeds als je bij me stond dacht ik dat je m'n hart misschien wel zou kunnen horen.
En verdinken in je ogen deed ik elke keer.
Ik wou je leren kennen, van jou wou ik veel meer.
Nu zoveel maanden samen,en nogsteeds hetzelfde verliefde gevoel.
Zo'n lieve jonge als jou is nou waar ik mijn hele leven al op doel.
Je karakter,je schoonheid en je opgewekte humeur,
ik kan je niet meer missen,alleen die gedachte is iets waar ik om treur.
Mijn verliefdheid wordt sterker en sterker met de dag.
De hele wereld mag zien dat ik constant lieflijk naar/om je lach.
Mijn gevoelens voor jou zijn uit het niets ontstaan.
Maar ik laat die gevoelens nu voor geen goud meer gaan.
Ik mis je als je niet bij me bent,
en ik hou van je,want je bent mijn kerel mijn vent!
Ik heb dit altijd al willen zeggen.
En hoef het geeneens aan je uit te leggen.
Ik laat je nooit gaan!